هفته سلامت از یکم اردیبهشت با عنوان «همراهی با مدافعان سلامت برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر، دوم اردیبهشت با عنوان «مشارکت اجتماعی، همدلی و وفاق ملی برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر»، سوم اردیبهشت با عنوان آموزه‌های دینی و پیوند نهادهای مذهبی و نظام سلامت برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر، خواهد بود. چهارم اردیبهشت با عنوان «ارتقای نظام شبکه بهداشتی درمانی و مراقبت‌های بهداشتی اولیه برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر»، پنجم اردیبهشت با عنوان «رسانه‌ها، آموزش و فرهنگ سازی برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر»، ششم اردیبهشت با عنوان «پژوهش، فناوری، پشتیبانی و مانع زدایی از تولید برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر و روز هفتم اردیبهشت با عنوان «مشارکت‌های بین بخشی و مسئولیت اجتماعی برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر» نام‌گذاری شده است. در این سال ها با وجود فراگیری ویروسی کشنده در سطح جهان، در هفته سلامت بیشترین تمرکز خود را روی این امر قرار داده است که همه افراد از شرایط زندگی و کار مناسب برای داشتن سلامتی برخوردار باشند همچنین در این روز از رهبران جهانی خواسته می‌شود تا نابرابری‌های بهداشتی را کنترل کرده و اطمینان حاصل کنند که همه انسان‌ها در سراسر این کره خاکی، در هر زمان و مکانی به خدمات بهداشتی با کیفیت دسترسی داشته باشند. هدف هفته سلامت در سال جاری این اصل قانون اساسی WHO را برجسته می‌کند که "برخورداری از بالاترین استاندارد بهداشتی، یکی از حقوق اساسی هر انسانی بدون تمایز نژاد، دین، عقاید سیاسی، شرایط اقتصادی یا اجتماعی است." شیوع بیماری کووید ۱۹ در سراسر دنیا نشان داد که جهان ما جهانی نابرابر است و برخی از افراد می توانند زندگی سالم تری داشته باشند و دسترسی به خدمات بهداشتی بهتری نسبت به دیگران دارند و این کاملا به دلیل شرایطی است که در آن متولد شده اند و افرادی با طبقات اجتماعی ضعیف تر، دسترسی کمتری به خدمات بهداشتی و درمانی مناسب دارند و این امر می تواند منجر به خسارات جبران ناپذیری در اقشار ضعیف تر شود، به طوری که سالانه در دنیا نزدیک به ۱۰۰ میلیون نفر به دلیل پرداخت هزینه های سنگین خدمات بهداشتی و درمانی دچار فقر شدید می شوند. بیماری کووید- ۱۹ به همه کشورها آسیب رسانده است، اما برخی جوامع با عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی باکیفیت در مهار همه‌گیری تاثیرات شدیدتر و احتمالا عواقب نامطلوبی را تجربه کرده‌اند. یکی از شاخصه های عدالت در سلامت، پوشش همگانی سلامت است و باید به این نکته توجه داشت که این شاخص تنها در مورد درمان های پزشکی افراد نیست، بلکه شامل خدمات پیشگیری از بیماری ها برای کل جامعه، نیز می باشد. پوشش همگانی سلامت به این معنی است که همه افراد به مراقبت ها و خدمات بهداشتی مورد نیازشان در هر زمان و هر مکان که ضرورت دارد، بدون تحمل هزینه های درمانی سنگین و طاقت فرسا دسترسی داشته باشند. برای تحقق هدف جهانی سالم‌تر، ما نیازمند دسترسی افراد و گروه های مختلف اجتماعی به خدمات بهداشتی و درمانی با کیفیت هستیم؛ این موضوع سبب می شود تا سلامت افراد و خانواده شان حفظ شود. استفاده از کارکنان ماهر و آموزش دیده حوزه بهداشت و درمان، ارائه خدمات درمانی با کیفیت را به دنبال داشته و تصمیم سازان و سیاستگذاران را به سرمایه گذاری و تامین منابع لازم برای تحقق پوشش همگانی سلامت محور ترغیب خواهد کرد.